Yolun Sonu

Yolun Sonu

Her şeyin bittiğini sanarsın,

Daha fazla canım yanamaz, üzülemem dersin,

Karanlık çöker, gecenin kollarında hüzne sarılırsın,

Lâkin yolun sonunu bilemezsin.

O köşeden gelen cılız ışığın,

Ayağınla ittirdiğin kırık kaldırım taşının,

Üstünü toz kaplamış araba camının,

Bir umudu olduğunu anlayamazsın.

Oysa

Günün elbet geri döneceğini,

Yine çiçekler açacağını,

Mutluluğun hüznü mağlup edeceğini,

Hasedin elini eteğini çekeceğini,

Fark edemezsin.

En önemlisi de

Uğrunda döktüğün onca gözyaşının,

Uğrunda paramparça ettiğin ciğerinin,

Boğazında kalıp yutkunamadığın yumrunun,

Belki de bir hiç uğruna olduğunu göremezsin.

Önceleri fark bile edemezsin

Ardında kalanları,

Neler feda ettiğini,

Alıp da veremediğin nefesleri,

İkinci lokmaya dahi midende yer bulamadığını.

Asude Serra Yıldırım