Bugün benim doğum günüm
Yalanlar içinde geçti hayatım
Aşk yaşamadan, evlenmeden, belki de hiç buse kondurmadan
Hayatım heyecansızdı, insanları etkilemeyen
Münferit bir insandım arkadaşım da yoktu pek
Ne çok isterdim vefalı bir arkadaşım olsun
Benimle derdini neşesini
Kısaca duygularını paylaşsın
Derdine dermen bulsam
Hadi bunu yaptık peki ya aşk?
Aşkı hiç tatmadım, belki de istemedim
Aşk nedir ki?
Birisinin diğerine emek vermesinden
Doğan bir süreç mi?
Yoksa onu gördüğünde
Beynine elektrik gittiği kişiye bağlı olmak mıdır?
Ya da onu görünce ölü bedeninden dirilmek mi?
Peki ya ölüm nedir?
Sadece toprağa karışmak mıdır?
Yoksa insanın kendi içinde inzivaya çekildiği
Ebedi bir yolculuk mudur?
Aynı anda radyoda bir şarkı çalıyordu
İnsanı etkileyen, kendi bedenine hapseden
Konuşmaktan aciz kılan..
Hikikomori gibi geldi. Arkadaşımız son derece iyi dile getirmiş o bakış açısından ama kendini sorunlar karşısında soyutlamaktansa cesareti bilememeliyiz. Yalnızlık da kişindense ümitsizliğe bağlanmış.Güzel bir yazı.
YanıtlaSil